Eenvoudig van Elektrisch naar stoom met de Roundhouse S.R.R.L. Forney
Door: Nick Moeken
Dat voor het Britse Roundhouse met de Sandy River Forney toch niet zo goed uitgepakt heeft, moet je concluderen uit het feit, dat de locomotief slechts vier jaar in de catalogus voorkwam, In 2006 besloot Roundhouse ontwerper en eigenaar Roger Loxley met de productie van deze eenvoudige, maar toch relatief professioneel afgewerkte locomotief te stoppen.
Vanaf het moment dat de locomotief uit de doos tevoorschijn komt, is de reactie positief of negatief. Eigenlijk is er geen middenweg. De glimmende ketel en machinistenhuis vind je mooi of lekker. Eén ding is zeker, zo glimmend werd hij zelfs aan het eind van de negentiende eeuw niet afgeleverd. Wel geeft het je de optie hem te ‘Weatheren’.
Het is een sobere locomotief, niet anders in werkelijkheid en zeker niet zo blinkend met vreemde toevoegingen als de LGB versies (in bruin en zwart).
Vanaf dag één bleef de locomotief de eerste week bij Modelbouw Atelier, waar Henk de locomotief van een fluit en verlichting voorzag. Hoewel Roundhouse de keus gaf een radiografische besturing toe te voegen, bleek Henk dit voor een betere prijs te kunnen leveren, waarmee de keus snel was gemaakt. Laat ik meteen van de gelegenheid gebruikmaken uit te leggen, waarom ik liever hier koop, dan rechtstreeks bij Roundhouse.
Als ik in 1996 voor het eerst van LGB naar Live Steam overstap, ben ik door een buurman met een Roundhouse Billy en een Archangel Anna aangestoken. Hij was echter gestopt. Niet omdat hij het niet leuk vond, maar omdat het hem teveel moeite kostte de locomotief in beweging te krijgen.
Na wat contact over en weer met Roundhouse krijg ik het advies Modelbouw Atelier te benaderen om tips voor een soepel rijdende trein uit de eigenaar te persen. Tenslotte hebben maar weinig Roundhouse rijders de problemen, die ik over mijn buurman’s Billy beschreef.
Eenmaal in gesprek, ondertussen genietend van een tweedehands Fowler, besluit ik dat een rechtstreekse koop niet slim is – het verschil stelt ook niets voor -, en wil ik van de service van Modelbouw Atelier gebruik kunnen maken, dan moet ik hier kopen.
Nu, ruim tien jaar verder heb ik er niet alleen nooit spijt van gehad, ik kan rustig stellen, dat van de inmiddels dertig locs, ik zeker de helft nooit aan de praat had kunnen houden.
Goed; genoeg commerciële aandacht voor de man en zijn winkel.
De Forney komt dus glimmend uit de doos. Na een paar dagen rijden krijgt hij genoeg olie en stoomvlekken om er wat ruiger uit te gaan zien, echter een glimmende rookkast blijft doorschijnen. Persoonlijk vind ik het prachtig. Sowieso ben ik enthousiast over de sobere uitstraling van deze machine. Het is een handelbaar ding, goed voor de meest scherpe LGB bochten en prima met één hand te tillen. Licht van gewicht misschien, maar hij trekt daarentegen twintig LGB wagons probleemloos. Ja, je mag ze met kolen of hout vullen!
Wel moet ik kwijt, dat de kleine LGB bochten voor welke locomotief dan ook geen gezicht vormen. Zelfs de beginnende stomer ziet dit meteen en valt hierover. Zelfs de LGB 1500 serie is net niet acceptabel. Probeer vanaf het begin met een bochten serie van 1600 te starten. Als je later de Aster tik te pakken hebt, dan volstaat zelfs de 1600 serie niet.
De opstart beschrijving met olie, gas en water geloof je inmiddels vast wel. Mocht het niet duidelijk zijn, kijk even naar één van de andere verhalen.
Twee dingen heeft deze Forney me de afgelopen zes jaar duidelijk gemaakt. Iedere beginner krijgt hem snel – na een kwartiertje – aan de praat en hij vereist weinig onderhoud. Mijn versie heeft ruim een jaartje stilgelegen als ik hem in januari 2008 weer eens tevoorschijn haal. Even de WD40 rondom de wielen spuiten, olie, water en gas en na twee schokjes ploetert de locomotief weer zijn rondjes over de baan. Precies na 31 minuten is het gas op. Niet slecht voor de inmiddels ingelopen Forney.
Als ik na een de eerste week mijn locomotief op kom halen, werkt alles perfect. Radiografische besturing en verlichting responderen prima en de fluit werkt. Toch heb ik de fluit als nooit overtuigend ervaren; meer een ding van de kleine ketel dan van de locomotief. Daarnaast komt het regelmatig voor, dat je aardig wat stoom op moet offeren om overtollig water uit de fluit weg te blazen. Maar dan kom ik in Wales voor een tripje met de Brecon Mountain Railways. Hier staat nota bene het grotere broertje uit de Sandy River collectie, de Baldwin. Eenmaal ingestapt gaan we vrijwel direct van start en wordt het zwaaiende publiek, een oude boer met zijn hond en twee loslopende kinderen, getrakteerd op een heuse stoomfluit. ALSOF IK MIJN FORNEY HOORDE; net zo ielig, net zo waterig en helemaal niet zo robuust en macho als sommige andere fluitconcerten. Het maakt veel goed.
Ik noem mijn Forney de professionele instapper in Live Steam. De vorm is robuust genoeg, de details zijn goed overwogen en hij heeft niet de lullige karaktereigenschappen van soortgelijke instapmodellen. Maar goed, dat is aan de prijs gerelateerd.