Het juiste antwoord aan de beginnende stoom enthousiast:
Argyle Locomotive Works 'Philadelphia 0-4-2T'

 

Door Nicky Moeken

 

Ik geloof niet, dat ik ooit geïnspireerd ben door een Live Steam beginners locomotief.
Het zijn altijd van die potketel types, waar je veel fantasie bij nodig hebt. De eerste uitzondering kwam van het Engelse Locomotion.
Een stoomtram met eventueel een extra wagon voor een lekkere prijs en wat met een houten ombouw karakter had.
Rond 1996 werd dit met een speciaal suikerriet locje van Argyle aangevuld; wederom met een houten machinistenhuis.

In 1999 kreeg ik antwoord van Argyle eigenaar (en bouwer) Gordon Watson. Ik had hem een briefje gestuurd - de computer had op dit moment zijn plaats centraal binnen de communicatie middelen nog niet ontdekt -, en prompt een week later kreeg ik een grote enveloppe met drie A-4-tjes, waarop drie locomotieven inclusief prachtige kleuren foto’s beschreven werden.
Hoewel ik in de SRRL Forney geïnteresseerd was, besloot ik ter plekke, dat ook de Philadephia ooit in mijn bezit zou komen.

Nu tien jaar later koop ik hem op het web.

Niet dat het meteen een goede koop was, want de man die hem verkocht, wist dat er wat aan schortte. Er zijn ook in onze hobby mensen, die je met troep opschepen, waardoor je als beginner direct zou stoppen! De redder heet in zo`n geval Henk.

Dit is weliswaar zijn site, maar ik geloof oprecht, dat iedereen in deze hobby weet, dat hij de meest voorkomende stoomproblemen kan oplossen.

In nauwelijks vier uur reed de 0-4-2T soepel als de hoofdrolspeler uit Cirque Du Soleil zijn rondjes op de tuinbaan van Modelbouw Atelier. De vakman had hem in No-time rijvaardig op de rails gezet.

Stel, je wilt deze Baldwin locomotief met een origineel uit 1891 vergelijken, dan rijdt er één op de Sandstone Crag Loopline in Californië. Deze locomotief werd uit de collectie van de Waimanalo Sugar Plant gered.
Hier kreeg de locomotief nummer 4.
Eigenlijk is dit het enige voorbeeld, dat ik van eenzelfde exemplaar heb kunnen vinden. Op het wonderlijke wereldwijde web staan er meer, maar die zijn allen van een schoorsteen in de vorm van een Indianen pijp voorzien.
Daarnaast bouwde Baldwin met soortgelijke behuizing een 0-4-0 en een 0-6-2T. Net als de 0-4-2T werden deze locomotieven voornamelijk op plantages te werk gesteld.
De bijpassende wagons vervoeren suikerriet of tabaksbladeren. Het origineel werd meestal met kolen en incidenteel met hout opgestookt. Wij nemen de moderne gas route.

Gecharmeerd van het uitzicht, kwamen ook mindere elementen aan het licht.
Voor de veteraan is het snel duidelijk, dat het hier om een gastank gaat, die niet laat weten wanneer hij vol is.
Maar de beginner zal zich afvragen, waarom hij niet gewaarschuwd wordt dat de tank vol zit.
De truc is dan om even op het vulventiel te drukken. Als het gas vloeibaar naar buiten stroomt, is de tank vol.
Ook de plek, waar Watson in zijn oneindige wijsheid besloot, de gaskraan te plaatsen, maakt de bediening niet eenvoudig.
De hendel is bereikbaar, maar mist op een millimeter na het hekje van de kolenbunker.
Even Holmes raadplegen, Dear Mister Watson, en de oplossing was gevonden.

Gas, onbezoldigd water en wat stoomolie zorgen dat deze locomotief een tiental plastic (LGB) of een vijftal metalen wagons kan trekken. Hij (zij) rijdt op een baan van 35 meter acht rondjes en kan met een plantenspuit bijgevuld worden. Een watervulventiel (enots) zorgt hiervoor.

Leuk gekozen, zijn tenslotte de twee verschillende koppelingen. Voor kun je een Link en Pin vinden en achter een Amerikaanse Kadee koppeling. Een paar rondjes met de baas en de beginner kan de komende tijd in een wolk van stoom de romantische zestiger jaren herleven.

Er gaat geen samenscholing van de G1MRA voorbij of een oudgediende toont zijn obscure kennis als hij met een beginner geconfronteerd wordt. Let vervolgens op zijn houding en weet meteen, hoe hij hem moet strikken.
Hij kijkt als een geleerde omhoog naar de blauwe lucht en vraagt pinnig: “En ... waar was Charles Pooter bekend om?”

De beginner, kijkend naar de grond, antwoord schuchter: “Zijn ouwe dag?”